Verborgen soort met ijzersterke vibrato

De sprinkhaanzanger (Locustella naevia) is een geweldige soort van de rietlanden en natte ruigten. Deze riet/ en moerasvogel (al zie ik hem persoonlijk niet vaak in het riet) dankt zijn naam aan het geluid dat hij rondstrooit in zijn leefgebied. Hoe zou ik de zang is beschrijven? Ik zou zeggen een een monotoon trillend geluid dat heel dichtbij het geluid komt dat (je voelt hem al aankomen) sprinkhanen produceren als ze met hun vleugels klapperen en schrapen. Een sprinkhaanzanger houdt die 'zang' aaneengesloten best lang vol. De soort leeft een vrij verborgen bestaan, waarbij de mannetjes zich nog weleens tonen als ze aan het zingen zijn in het voorjaar en de zomer. Gedurende de maand april keren de sprinkhaanzangers terug van hun winteradressen ten zuiden van de Sahara. De soort vangt zijn voedsel (voornamelijk niet vliegende insecten) laag bij de grond. De sprinkhaanzangers schijnen te jagen door over de grond te rennen en kruipen, al gebeurt dat vaak dusdanig verborgen in de vegetatie dat ik dit gedrag zelf nog nooit heb kunnen zien. Ik kom de sprinkhaanzanger al jaren tegen in de Zouweboezem. Vorige week duurde het ook weer niet lang voordat ik de sprinkhaanzanger had gevonden tijdens een ochtendwandeling. Dit exemplaar ging af en toe op leuke plekken zitten, terwijl ik rustig op een afstandje van 6 à 8 meter bleef staan. Het mooiste is dan als de soort met de rug naar de fotograaf gaat zitten tijdens het zingen, omdat die fraaie getrapte en afgeronde staartveren en de donkere rugstreping dan het beste zichtbaar zijn. Het was weer genieten van de vibrato's van deze zanger, een geweldige soort. Hier 2 plaatjes: