Velduilen ten tonele verschenen!

Op een inmiddels bekende plek in de Alblasserwaard had ik van de week meer geluk met velduilen als in mijn vorige blog. Nadat ik al urenlang langs het veld stond te wachten kwamen er 2 uilen rond 17:45 uur eindelijk ten tonele en besloten ze (gelukkig) een paar keer fantastisch (al jagend) langs mijn mobiele schuilhut te vliegen met de voor velduilen kenmerkende sierlijke vlucht met hier en daar sterke, diepe vleugelslagen opgevolgd met een glijvlucht, laag bij de grond. Een fantastisch schouwspel! Vervolgens kwam er ook nog eens een sprong van 7 reeën tevoorschijn op hetzelfde toneel.

De wezel als troost

Het doel was om gisteren langs een veld vliegbeelden te schieten van velduilen. Ik heb braaf uren gewacht met de camera in de aanslag, maar helaas kwamen de uilen niet opdagen. Iets met het feit dat je natuur niet kan voorspellen. Was het maar zo´n feest, dan kwam ik nooit meer ergens tevergeefs, of te laat. Gelukkig bracht een klein roofdiertje troost op deze zondagmiddag. Langs het veld kwam er af en toe een wezeltje uit zijn holletje gekropen, erg leuk! Schichtig bewegende grappige diertjes!

Nog eentje in de categorie fraaie wintergasten, de grote barmsijs!

Vandaag een heerlijke koude ochtend beleefd aan de Slingelandse plassen. Een grote groep grote barmsijzen zorgden voor veel vertier in de alom aanwezige zwarte elzen op deze locatie. Uit het niets vlogen ze soms op om vervolgens enkele seconden later een paar meter verder weer massaal voor de landing te kiezen. De groep mengde mooi met een groep putters, wat een kleurrijk geheel gaf. Geweldige soort en wederom een fraaie wintergast, waarvan het aantal waarnemingen op dit moment begint te lijken op een ware invasie.