Bosuil in Oud-Alblas gespot!

In de polder Kortland aan de rand van Oud-Alblas kwam ik tot mijn grote vreugde na een korte wandeling een bosuil tegen. Een juveniel zat lekker ontspannen in een els. De vogel was al grotendeels uit de dons en lijkt al een beetje op een volwassen exemplaar.
De vogel was goed te benaderen zonder dat de uil zich druk maakte om mijn aanwezigheid. Wat zijn uilen toch fotogeniek, werkelijk een feest om te kunnen fotograferen.

Bosuil - Strix aluco

Bosuil - Strix aluco

Bosuil - Strix aluco

Bosuil - Strix aluco

Bosuil - Strix aluco

Bosuil - Strix aluco

Het was echt genieten, mede omdat dit mijn eerste ontmoeting met een bosuil was.
Aangezien deze 'bosuilenspot' nog geen 10 minuten fietsen bij mijn ouderlijk huis vandaan was, heb ik mijn vader opgetrommeld om ook naar de uil te komen kijken. Het was leuk om dit specifieke natuurmoment te delen. Na beiden een poosje met de verrekijker te hebben gekeken (geheugenkaart was inmiddels volgeschoten), besloten we de uil met rust te laten en de fiets weer te pakken.

Mijn dag kon na deze ontmoeting al niet meer stuk, ook al zaten we echt nog een paar uurtjes voor de aftrap van Nederland-Mexico!

Ben benieuwd welke foto's jullie aansprekend vinden. Of welke juist niet!

Mini tuinfluiters bij het Alblasserbos

Net uitgevlogen jonge zangertjes zijn soms moeilijk te determineren. Gelukkig heb ik op het forum van waarneming.nl via de kenners voornomen dat onderstaande vogeltjes jonge tuinfluiters zijn. Het was erg leuk om ze te observeren. De jongen waren continu aan het roepen en heb ze bewust niet te dichtbij benaderd om stress te voorkomen. Vliegen ging ze zeer moeizaam af. Een van de verenbolletjes vloog bijna tegen mijn hoofd aan!

Voor mij was dit weer een nieuwe soort. Helemaal Leuk! Normaal laten tuinfluiters zichzelf helemaal niet eenvoudig zien.

Een van de oudervogels was continu alarmerend in de buurt. Hierop heb ik besloten niet te lang in de buurt te blijven.

Tuinfluiter - Sylvia borin

Tuinfluiter - Sylvia borin

Grasmus op volle toeren in de Crezèepolder!

Het is alweer mijn derde blogbericht in een paar dagen tijd. Ik heb een paar dagen vrij en maak er gelijk zoveel mogelijk gebruik van door mijn tijd lekker buiten door te brengen. Tussen de buien door welliswaar, maar toch! Vanmorgen scheen in ieder geval de zon, waarop ik besloot om eens in de Crezèepolder te gaan kijken.
Al gauw had ik door dat een grasmus een stapel snoeihout had uitgezocht als zangpost. Hij landde er meerdere keren terwijl ik een paar meter verderop mijn auto had geparkeerd. Mijn Nissan fungeerde weer prima als mobiele schuilhut. Met een camouflagenet tussen het portier hangend en mijn rijstzak steunend op dezelfde portier kon ik de volgende plaatjes schieten:

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Grasmus - Sylvia communis

Fanatieke zangers die grasmussen. In de ochtenduren zingt deze soort vrijwel volcontinu. Deze in ieder geval wel! Op volle toeren. Een ogenschijnlijk onopvallende vogel, maar dit wordt dus ruimschoots gecompenseerd door zijn kenmerkende zang. Een ietwat krassende, korte melodie.

Roodborsttapuiten en uitkijkposten!

Als je een wandeling door de natuur maakt en je begeeft jezelf in een biotoop waar de kruiden en grassen hoog groeien, dan is er kans op een ontmoeting met de roodborsttapuit. Zeker als er voldoende struiken of paaltjes aanwezig die als uitkijkpunt dienen voor de roodborsttapuiten. Heerlijk om ze de bewegingen in de omgeving te zien observeren op zoek naar prooi, om vervolgens toe te slaan en weer op een uitkijkpost te landen. De buit bestaat meestal uit vliegende insecten, wormen of spinnen, maar ze schijnen ook besjes en zaden te eten, al heb ik dat zelf nooit eerder gezien.

Vandaag nam ik de tijd om deze vogels vast te leggen in een typische roodborsttapuit habitat hier in de buurt. Bij het enteren van het desbetreffende stukje polder in Zwijndrecht had ik de roodborsttapuiten al snel gespot. Ik stelde mezelf een beetje verdekt op met mijn camera en monopod achter het struikgewas. Als de vogels op uitkijkposten in mijn omgeving neerstreken verplaatste ik mezelf heel voorzichtig richting de vogels. In de loop van de ochtend ging dit benaderen steeds eenvoudiger. Een bepaalde mate van gewenning was duidelijk merkbaar bij de roodborsttapuiten. Er waren er 2 ter plaatse, een paartje. Jammer genoeg heb ik geen jongen ontdekt. De roodborsttapuit is een vogel die wel tot 4 legsels in een jaar kan hebben. Ze bouwen hiervoor nestjes op grondniveau tussen dichte vegetatie.

Ik heb me ontzettend vermaakt met deze leuke soort.Het leverde de volgende beelden op:

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola 

Saxicola rubicola

Ik ben weer tevreden met het beeldmateriaal!

Zwarte roodstaarten in Alblasserdam

Dankzij een tip van Jonathan kon ik vanmiddag zwarte roodstaarten fotograferen dichtbij huis hier in Alblasserdam. Tussen een appartementencomplex en het bedrijfsterrein van de lokale jachtenbouwer liet de familie zwarte roodstaart zich duidelijk zien. De moeder bekommerde zich om een tweetal jongen door ze te voeden, terwijl de vader op het dak van de loods van de scheepswerf zijn lied ten gehore bracht.

Deze lijsterachtige staat erom bekend dat hij de bebouwde kom niet vermijd bij het broeden. Deze soort broedt vaker in gaten van spouwmuren e.d. In dit geval hebben de zwarte roodstaarten mogelijk tussen de gestapelde stenen langs het water tussen de werf en het appartementencomplex gebroed.

De jongen lieten zich, in tegenstelling tot de oudervogels, redelijk benaderen voor een aantal foto's:

Zwarte roodstaart - Phoenicurus ochruros

Zwarte roodstaart - Phoenicurus ochruros

Zwarte roodstaart - Phoenicurus ochruros

Het was heerlijk in het zonnetje vadaag!