maandag 11 maart 2024

De wezel als troost

Het doel was om gisteren langs een veld vliegbeelden te schieten van velduilen. Ik heb braaf uren gewacht met de camera in de aanslag, maar helaas kwamen de uilen niet opdagen. Iets met het feit dat je natuur niet kan voorspellen. Was het maar zo´n feest, dan kwam ik nooit meer ergens tevergeefs, of te laat. Gelukkig bracht een klein roofdiertje troost op deze zondagmiddag. Langs het veld kwam er af en toe een wezeltje uit zijn holletje gekropen, erg leuk! Schichtig bewegende grappige diertjes!

dinsdag 9 januari 2024

Nog eentje in de categorie fraaie wintergasten, de grote barmsijs!

Vandaag een heerlijke koude ochtend beleefd aan de Slingelandse plassen. Een grote groep grote barmsijzen zorgden voor veel vertier in de alom aanwezige zwarte elzen op deze locatie. Uit het niets vlogen ze soms op om vervolgens enkele seconden later een paar meter verder weer massaal voor de landing te kiezen. De groep mengde mooi met een groep putters, wat een kleurrijk geheel gaf. Geweldige soort en wederom een fraaie wintergast, waarvan het aantal waarnemingen op dit moment begint te lijken op een ware invasie.

zaterdag 2 december 2023

Duur ochtendje sneeuwgorzen fotograferen in Oostvoorne

Grotere groepen sneeuwgorzen en strandleeuwerikken werden er gemeld langs de kust in Oostvoorne. Aangezien het feit ik dol ben op deze wintergasten besloot ik afgelopen week een keer koers te zetten naar de locatie. Ik kwam niet bedrogen uit, al snel werd ik getracteerd op grote foeragerende sneeuwgorzen en strandleeuwerikken langs de kust bij een kwelder in de nabijheid van Engels slijkgras en zeekraal, over het algemeen dicht langs het water zoekend naar wat eetbaars. In de wintermaanden bestaat het dieet volledig uit zaden, terwijl in de broedgebieden het dieet wordt aangevuld met insecten, logisch gevolg van een gebrek aan beschikbaarheid van insecten in de wintermaanden uiteraard.

De sneeuwgorzen werkten zo nu en dan goed mee, een leuke groep van 25 vogels. Op de grond liggend, in afwachting van een zo nu en dan een passerend groepje sneeuwgorzen, was het was genieten geblazen. Ik ging helemaal op in de moment en vergat even alles om me heen, al liggend in het natte zand. Goed ingepakt, dat wel! Met onder andere thermo ondergoed, een waterwerende broek, een fleece trui en mijn outdoor jas bleef ik gelukkig prima op temperatuur, anders was het genieten snel voorbij geweest!

Sneeuwgorzen zijn onwijs fraaie zangvogels. Vooral in hun broedkleed zijn het echte schoonheden, waarbij de mannetjes zich met name kenmerken door een zeer contrastrijk zwart/wit verenpak. Ik hoop ze op deze manier ook een keer te zien, maar dan moet ik op zijn minst richting Scandinavië. Het broedgebied rijkt ver in noordelijke richting, sterker nog, het is de meest noordelijk broedende zangvogel, tot net onder de Noordpool! In het winterkleed maakt het contrastrijke zwart/wit deels plaats voor beige- en bruintinten, al blijft de spierwitte kleuring nog wel gehandhaafd aan de onderzijde. Dit maakt de vogels in vlucht goed herkenbaar. De soort kiest vooral rotsspleten om te broeden, waarin een komvormig nest wordt gebouwd.

Los van sneeuwgorzen en strandleeuwerikken zag ik ook nog honderden drieteenstrandlopers, tureluurs, scholeksters, wulpen, bergeenden, oeverpiepers, een rietgors, een witte kwikstaart en zelfs een drietal fraters!

Smetje op de dag: Ik raakte bij het opkomende tij in de middag geisoleerd van mijn monopod, die ik op dat moment niet gebruikte en in de tussentijd was verplaatst zonder mijn monopod mee te nemen. De enige manier om hem nog te kunnen bemachtigen toen ik daarachter kwam was zwemmend, maar ik ken ook zo mijn grenzen bij temperaturen rond het vriespunt! Al met al was het dus een duur ochtendje fotograferen met een aanvullende kostenpost van ongeveer €150.

Maar gelukkig heb ik er wel een paar leuke foto's aan overgehouden!