Het gebeurt niet vaak dat ik langer dan een uur, of anderhalf uur rijd voor mijn hobby. Afgelopen donderdag 12 maart maakte ik hierop een uitzondering. Bij het zien van een aantal foto's van schitterende buidelmezen op
waarnemingen.be, nadat ik al via een website van een andere natuurfotograaf (weet niet meer welke site of fotograaf) de locatie had ontfutseld, was ik over de streep!
Ik zag op woensdagavond vanachter mijn laptop dat er in het relatief kleine gebied maar liefst 12 buidelmezen waren waargenomen en dat ze vrij structureel op mooie wijze werden fotografeerd. Ik moest er dus heen!
Eenmaal aangekomen die donderdag zag ik dat het een klein natuurstrookje betrof tussen de bebouwing van Wondelgem en een drukke provinciale weg met daarachter een industrieterrein. De natuurstrook was enkele kilometers lang en slechts enkele honderden meters breed. Het was wel een mooi biotoopje, waar de lisdodden rijkelijk groeien langs de waterkanten.
De buidelmezen zijn dol op lisdodden, dus ik had wel direct door waarom de mezen voor dit gebied hadden gekozen. Het eerste half uur dat ik in het gebied was trof ik geen enkele buidelmees aan in het kleine gebied. Ik raakte al lichtelijk in paniek toen we na bijna een uur aanwezigheid met 4 zoekende fotografen nog niets hadden gevonden! Ik besloot in een tegenovergestelde richting van de andere fotografen te zoeken toen ik ineens vanuit mijn ooghoek iets zag bewegen in het riet en een grote hoeveelheid lisdodde pluis zag verwaaien. Ik keek nog een keer goed en toen had ik hem in het vizier: de eerste buidelmees!
Het gebeurde op het moment dat de moed me in de schoenen begon te zakken en ik al bang was dat ik voor niets naar de deelgemeente Wondelgem te Gent was gekomen!
Het werden mijn eerste foto's van deze soort. Het werd voor een kwartier een privé fotosessie met de soort, aangezien de andere fotografen kortstondig op een andere plek aan het zoeken waren.
Uiteindelijk groeide het totaal aantal buidelmezen in de loop van de ochtend naar 3 exemplaren. Beduidend minder dan de eerder gemelde 12 exemplaren, maar ik was er toch echt wel dik tevreden mee.
Heerlijk om het gedrag van deze soort te observeren. Alleen al om te zien hoe ze zich door de 'sigaren' van de lisdodde heen worstelen op zoek naar insecten en insectenlarven met hun priemvormige snaveltjes. Een fraai schouwspel.
Na het volschieten van 2 geheugenkaarten keerde ik ongeveer om 15:00 uur huiswaarts, dit om de files een klein beetje voor te zijn.